Ibn-Tufejl

Ibn Tufail (o. 1105 – 1185) (puno arapsko ime: أبو بكر محمد بن عبد الملك بن محمد بن طفيل القيسي الأندلسي Abu Bakr Muhammad ibn Abd al-Malik ibn Muhammad ibn Tufail al-Qaisi al-Andalusi; latinizirani oblik: Abubacer Aben Tofail) bio je andaluzijski muslimanski polimat,^[1] književnik, islamski filozof, teolog, ljekar, vezir i dvorski službenik. Najpoznatiji je kao autor knjige Živi sin Budnoga^[2] Hayy ibn Yaqdhan (u zapadnom svijetu poznatom pod naslovom Philosophus Autodidactus), poznate kao prvi filozofski roman u historiji književnosti. Kao ljekar se istakao kao zagovornik autopsije, što je izraženo i u njegovom romanu.^[3]

^ Avempace, Encyclopædia Britannica, 2007.
^ http://www.znaci.com/osnovi_vjerovanja/tesavvuf/Kazivanje-o-zapadnom-izgonstvu-od-Sihabuddin-Jahja-Suhraverdija.html
^ Jon Mcginnis, Classical Arabic Philosophy: An Anthology of Sources, p. 284, Hackett Publishing Company, ISBN 0-87220-871-0.

[1] Avempace, Encyclopædia Britannica, 2007.

[2] ttp://www.znaci.com/osnovi_vjerovanja/tesavvuf/Kazivanje-o-zapadnom-izgonstvu-od-Sihabuddin-Jahja-Suhraverdija.html

[Jon-3] Jon Mcginnis, Classical Arabic Philosophy: An Anthology of Sources, p. 284, Hackett Publishing Company, ISBN 0-87220-871-0.

[1]

[2]

[3]